Thomas - Dagboek

vrijdag, december 23, 2005

Thomas is thuis

Thomas is thuis. Het is niet in woorden te vatten wat er door ons heen gaat. We hebben hier meer dan elf weken naar uitgezien en soms leek het haast of het alleen een droom zou blijven. Maar vanmorgen was het dan eindelijk zover. We waren best een beetje zenuwachtig en hadden beiden weinig geslapen. 's Morgens voor het vertrek de vlag uitgehangen en ons huis versierd. Met een lege maxicosi vertrokken we.

Thomas was 's nachts ook onrustig geweest. De verpleegkundige had in de status opgeschreven "Thomas wil naar huis". Hij dronk nog ruim de hoeveelheid die hij moest drinken en daarna hebben we hem warm ingepakt in de maxicosi gelegd. We hebben afscheid genomen van een paar andere ouders en van de verpleegkundigen. De dag ervoor hadden we al een eindgesprek gehad met dr. Kenter, de neonatoloog die Thomas behandelde.

Op het namenbord in de hal van de couveuse-afdeling was een grote vlag bij Thomas' naam getekend. Daar hebben we nog even een foto van gemaakt en vervolgens liepen we met Thomas van de afdeling af. Terwijl Martijn de auto voorreed had Thomas al veel bekijks van mensen in de hal. Van alle kanten werden we gefeliciteerd. "Wat een kleintje" werd er gezegd en dat terwijl wij hem al erg groot vinden.

Bij de C. Fockstraat aangekomen wapperde de vlag vrolijk. De buurvrouw kwam net naar buiten en heeft ons direct op de foto gezet. Ook andere buren en voorbijgangers feliciteerden ons.

En toen waren we thuis. Thomas liet niet merken dat hij iets van de hele overgang had meegekregen. Hij sliep nog steeds rustig.

Om de beurt hebben we hem in onze armen gehad. We hebben Psalm 103 , onze trouwpsalm gelezen. "Zoals een vader liefdevol zijn armen, slaat om zijn kind, omringt ons met erbarmen. God onze Vader want wij zijn van Hem". We waren ontroerd, omdat het zo bijzonder is dat Thomas thuis is en dat het goed met hem gaat.

's Middags zijn we in bed gaan liggen met Thomas tussen ons in. We bleven ons maar verwonderen over dit kleine mensje. Zo prachtig mooi. Alsof we hem nu weer opnieuw hadden gekregen en alles opnieuw moesten ontdekken. Zijn gezichtje, de geluidjes die hij maakt. We hadden niet gedacht dat het zo leuk zou zijn. Wat een wonder.

Hieronder nog een kort fotoverslag van zijn thuiskomst:

De laatste nacht in het ziekenhuis werd Thomas verzorgd door Kirsten en Jolanda die hem ook hadden verzorgd respectievelijk toen hij aankwam in Delft en toen hij geboren werd.


Vrijdagmorgen: de laatste voeding in ons eigen hoekje in couveusekamer 1.


Thomas in de maxicosi, helemaal klaar voor zijn reis naar huis.


Nu eindelijk ook een naar-huis-vlag achter Thomas' naam.


Met z'n drieën voor de deur aan de C.Fockstraat.


De vlag is uit. Thomas is thuis!


Anneke draagt Thomas over de drempel.


Happy family, thuis op de bank.


Thomas, tevreden, thuis, in zijn eigen wipstoel.

7 Comments:

  • Beste Martijn en Anneke,

    Prachtig nieuws! We zijn erg blij voor jullie. Wat prachtig om Thomas thuis te hebben. Dat zal voor ons nog even duren, maar het belangrijkste is dat je bij elkaar kan blijven. We begrijpen een klein beetje wat dat voor jullie moet zijn.
    We wensen jullie gezegende en mooie kerstdagen met z'n drietjes.

    Hartelijke groet vanuit Beijing,

    Marjan, Hans en Susan.

    By Anonymous Anoniem, at 3:13 p.m.  

  • Beste, lieve Martijn en Anneke,

    We kennen elkaar van de couveuse afdeling. (ik ben de vader van Max)
    Wat zijn wij blij voor jullie! We weten dat we straks ook, net als jullie, van onze Max mogen genieten. Ook mijn complimenten voor het digitale dagboek over Thomas. Mooie schrijfstijl, doordrenkt met tragedie, Hoop en een rotsvast vertrouwen en liefde in de Heer.

    Graag willen Geertje, Max en ik jullie een keer bezoeken als de tijd er rijp voor is.

    Een knuffie van Max voor Thomas en we wensen jullie gezegende kerstdagen en een voorspoedig en gezond 2006 toe!!!

    By Anonymous Anoniem, at 10:10 a.m.  

  • Lieve Anneke, Martijn en Thomas,

    Heel hartelijk gefeliciteerd met jullie samen-zijn in de C. Fockstraat. Daar mocht de vlag wel voor uit! Ik denk dat het voor Anneke en Martijn misschien wel de meest bijzondere kerstdagen van jullie leven zijn geweest: zó gezegend met het thuiszijn van Thomas! Vreugde en dankbaarheid zullen voor nu en altijd aan deze dagen zijn verbonden. Anneke feliciteer ik alvast met haar verjaardag die over een paar minuutjes begint: je eerste verjaardag met Thomas erbij! Heb een heel fijne dag en geniet van al het moois.
    Een kus van Karin Jense

    By Anonymous Anoniem, at 11:56 p.m.  

  • beste Martijn en Anneke,
    Wat geweldig dat jullie nu weer samen thuis kunnen zijn. We hopen met jullie dat het van nu af ook thuis zal kunnen blijven. En Anneke een heeel fijne verjaardag gewenst, samen met Martijn en Thomas.
    Liefs van tante Ria en oom Peter

    By Anonymous Anoniem, at 8:49 a.m.  

  • Beste Martijn en Anneke,

    Wat geweldig dat Thomas thuis kan zijn. We hopen dat het zo mag blijven. Daar heb je lang naar uitgezien. Gezegende dagen gewenst en Anneke een fijne verjaardag van tante Ria en oom Peter.

    By Anonymous Anoniem, at 8:51 a.m.  

  • Beste Martijn en Anneke,

    Ik heb vaak op jullie website gekeken, maar zag vandaag pas voor het eerst dat je ook kan reageren.
    Bij dezen!!
    Wat geweldig dat Thomas bij jullie thuis is. We wensen jullie veel zegen toe met jullie zoon en een heel voorspoedig nieuw jaar,

    Hartelijke groet,
    Han, Hanneke (en lidewij en Nienke)

    By Anonymous Anoniem, at 9:08 p.m.  

  • Beste Martijn en Anneke,

    Wat goed om dit prachtige nieuws te lezen, gefeliciteerd met de thuiskomst van Thomas! Wat ziet hij er deftig uit in z'n rugbyshirt! Jullie foto hangt nog steeds in de koffiekamer van de verlosafdeling, je begrijpt dat ik daar ook heb verteld dat Thomas thuis is!
    Alle goeds gewenst voor jullie 3!
    Met groet,ook van Arco, Job en Sara,

    Arijaan

    By Anonymous Anoniem, at 9:48 p.m.  

Een reactie posten

<< Home